📄
طواف، شست و شوى دل از زنگار گناه
۲۸۹۶ بازدید
ارسال شده در حکمت های عرفانی حج
طواف، شست و شوى دل از زنگار گناه

طواف، شست و شوى دل از زنگار گناه

انجام این تکلیف با کیفیت خاصّ و تعداد معین، نشان دهنده مراعات پاى بندى به احکام الهى و تعبّد در پیشگاه خداست. وقتى طواف به صورت خاص انجام مى گیرد، بى آن که زائر، سرّ آن را بداند و تنها به خاطر اطاعت فرمان خدا و انجام تکلیف الهى و با باورداشت نسبت به حکمت آسمانى آن انجام مى دهد، روح تعبّد و جوهره عبودیت تقویت مى شود.

هرچه تشریع دینى پیچیده تر و رمز آلوده تر باشد که فلسفه تفصیلى آن را ندانیم، در تربیت بُعد تعبّد و تسلیم مؤثرتر است و اگر در آیات و روایات، برخى حکمت هاى احکام بیان شده، جهت تأکید بر وجود حکمت در احکام خداست، مثل آیاتى که روزه را براى پیدایش تقوا و نماز را بازدارنده از فحشا و منکر و زکات را براى پاک سازى جان ها و جهاد را براى دفع مفسدین و حج را براى مشاهده منافع و عامل یاد خدا مى داند.

حضرت زهرا(علیها السلام) نیز در خطبه معروف خویش به فلسفه تشریع و برخى از احکام الهى اشاره کرده است  فَجَعَلَ الاْیمانَ تَطْهِیراً لَکُمْ مِنَ الشِّرْکِ.

در روایتى از حضرت رضا(علیه السلام) آمده است: فرشتگانى که به خلقت آدم اعتراض داشتند، پشیمان شدند و به عرش الهى پناه بردند و استغفار کردند. خدا دوست داشت بندگان نیز این گونه پرستش کنند.

در آسمان چهارم خانه اى مُحاذى عرش قرار دارد به نام «ضراح». کعبه را هم در زمین محاذى بیت المعمور قرار داد و از آدم(علیه السلام) خواست که آن را طواف کند و توبه نماید.

این سنّت در نسل او تا قیامت جارى گشت.البته هدف از طواف، عمیق تر و وسیع تر از آن است که یاد شد. هدف، الزام کامل و انضباط دقیق و هماهنگى با اراده تشریع خداوند است که در همه زندگى لازم است و «طواف»، ترجمانى از آن تعهّد است. طواف، علاوه بر چرخش اختیارى بر گرد کعبه، هماهنگى با چرخش تکوینى همه موجودات بر گرد محور و مرکزى است که خداوند قرار داده است و از سه جزء اتم (پروتون، الکترون و نوترون) پروتون محور است و آن دو جزء دیگر بر گرد آن مى چرخند.

مى توان چنین برداشت کرد که هدف از وجوب طواف، هماهنگ ساختن حرکت اختیارى انسان بر گرد کعبه یا حرکت اتم بر گرد محور خویش و حرکت فرشتگان بر گرد بیت المعمور است. همه هستى مثل حرکت تکوینى طواف بر محور مشخّص شده انجام مى گیرد و حرکت تشریعى هم طواف تمرینى است ارادى براى هماهنگى با این حرکت کلّى تکوینى و نتیجه اش خضوع و تسلیم و عبودیت مؤمن با همه وجودش در برابر اراده الهى است و به هر اندازه این هماهنگى بین دو حرکت تکوینى و تشریعى بیشتر باشد، آرامش و سعادتِ روحى و مادى براى انسان پدید مى آید، چون خداوند، هستى را مسخّر انسان ساخته تا به او خدمت کند. نظام تشریعى هم براى کمال و سعادتمند ساختن انسان است. هرگاه دوّمى با اوّلى در زندگى انسان هماهنگ شود، همه آن سعادت و کمال منظور تحقّق مى یابد.

در همه عبادات که بر کیفیتى خاص تشریع شده است، دو اثر وجود دارد:

یکى اثر خاصّ همان عبادت، دیگرى نقشى که همه این ها در سعادت، رشد مادّى و معنوى و کمال دنیوى و اخروى انسان دارند. در تشبیه عبادت هاى مختلف به اعضاى بدن، مى توان نماز را به «قلب» تشبیه کرد که اثرى نیرومند بر حیات انسان دارد وحج رابه «عقل». یکى حافظ حیات است، دیگرى جهت دهنده به حرکت.

مطلوبى که خدا از این اعمال خواسته، قرار دادن پیوسته بنده در چهارچوب شریعت الهى است، یعنى باید با ترک همه حرام هاى شرعى، پیوسته در احرام بماند و پس از پایان طواف، حرکتى عمومى طواف با طواف معنوى قلب بر گرد مرکز شریعت پروردگار آغاز شود و هرگز از هیچ حدّى از حدود این مطاف تخطّى نکند، چرا که قلمرو طواف معنوى به گستردگى حرکات عبادى مکلّف است و به ماه هاى خاص یا اماکن معیّنى محدود نمى شود.

امام سجاد(علیه السلام) فرمود: هرگاه در مطاف قرار گرفتى، پیش از آن که جسمت طوافِ کعبه کند، دلت صاحب خانه را یاد کند. 

  • (۰) دیدگاه
  • نام شما
    دیدگاه شما [ضروری]
    ايميل شما
    كد داخل تصویر را وارد نمایید [ضروری]
    (بارگذاری تصویر ديگر)
ارتباط با ما

info@asrar-hajj.ir

051-38487736

ارسال پیام
اشتراک خبرنامه
طراحی سایت و فروشگاه ساز توسط تراشاپ